Қожа Ахмет Ясауи бабамыздың жолын ұстанып, адамгершіліктің кәмелетіне жетіп, әулиелік дәреже тапқан Құдайдың достары аз емес. Солардың арасында түркістандық Әбубәкір қары да бар. Әбубәкір қары Айтжанұлының әулиелік кереметтері жайлы ел ауызында сақталған әңгімелер аз да болса бар. Бүгін солардың бірін назарларыңызға ұсынғанды жөн көрдік.
Әбубәкір қары ылғи жұма намазды Түркістандағы Қожа Ахмет Ясауи кесенесінің жанындағы мешітте оқиды. Ол мешіттің имамы 1936-38 жылдары көп адамды нахақ қуғын-сүргінге ұшыратып, басын жалмаған көрінеді. Оның Әбубәкір қарыға да жұлдызы қарсы болған. Бірақ қары келгенде мысы басылып, құрақ ұшып, орнын береді екен. Қары Хантағыдағы және Кентау өңірінде орын тепкен Ойықтағы мешіттерге бармайды. Сонда олардың имамдары бір-біріне: - Аяғының жетер жеріне келмей, сонау Түркістанға барады. Әулие аттаған оңбайды, - деп қарыны күндеп, сөз етіп жүреді. Түркістанда болған бір жиынға Хантағыдағы және Ойықтағы мешіт имамдары да келеді. Сол кезде Әбубәкір қары олардың алдына жуан Құран кітабын қойып, «Сендер қарап отырыңдар, мен бір аяқтап тұрып осыны жатқа оқимын. Бір әріпінен қате кетсем, алдарыңа құлаймын, басымды кесесіңдер. Қатесіз оқып шықсам, екеуіңнің де мұрындарыңнан тесіп, жіп өткізіп, көшеде жетектеймін» дейді.
Қары бір аяқтап тұрып, Құранды жатқа зулатып оқығанда, әлгі имамдар кітапқа қарап, парақтап ашып, ілесе алмайды. Түн ортасынан ауғанда Әбубәкір қары екінші аяғына ауысады. Таңсәрі уақытта Құранды тауысып аяқтайды да «Ал көк ерін батырлар, қандай қате таптыңдар? Ізіме шөп салып, өсек етіпсіңдер. Мен сендердей өккіздердің артына сыймаймын. Содан да намазды Түркістанда оқимын» депті қары.
«Түркістандық Әбубәкір қарының кереметтері» кітапшасынан алынды.
Дайындаған: Нұрсұлу Тоғманқызы - "Әзірет сұлтан" музей-қорығының қызметкері.
