Ұстаздар күні қарсаңында Түркістан қаласының әкімі Әзімбек Пазылбекұлы ардагер ұстаздың үйіне арнайы барып, мерекемен құттықтады. Еңбек ардагеріне құрмет көрсетіп, Алғыс хат табыстады, деп хабарлайды No-comment.kz ақпарат агенттігі.
Ибрагимова Гулсин апай - 1925 жылы 1 қаңтарда Түркістан қаласында дүниеге келген. 100 жасқа таяған ардақты ана 1944 жылдан бастап Хамза атындағы (бұрынғы Калинин) #2 жалпы білім беретін мектепте биология пәні мұғалімі, еңбек пәні мұғалімі болып 44 жыл еңбек еткен. Жұбайы Тажимухаммад Ибрагимов мектепте тарих пәнінің мұғалімі, аудандық білім бөлімінің әдіскері болып қызмет атқарған. Кеңестік кезеңнен көпке танылып, түркістандықтардың мақтан тұтар педагогтарына айналған ардагерлердің ұрпақтары да осы кәсіпті жалғастырып, бүгінде ұстаздық қызметті абыроймен атқарып келеді.
Бүгінде ұлағатты ұстаз 5 ұл, 2 қыз тәрбиелеп, олардан 27 немере, 87 шөбере, 2 шөпшек сүйіп отыр екен.
Шаһар басшысы мұғалім - халықтың шамшырағы екенін тілге тиек етіп, ұстаздың болашақ ұрпақты тәрбиелеуде еңбегінің орасан зор екенін атап өтті. Мыңдаған шәкіртті тәрбиелеп, білім нәрімен сусындатқанын тілге тиек етіп, алғысын білдірді.
Алғыс хатты тапсырғаннан кейін Әзімбек Пазылбекұлы педагогикалық еңбек ардагерлерінің ұлттың рухани және мәдени негіздерін қалыптастыруға қосқан үлесінің маңыздылығы туралы айтып берді. Ол Гүлсин Ибрагимова сияқты ұстаздар жас буын мұғалімдеріне өздерінің жанқиярлық еңбектерімен және балаларға деген шексіз сүйіспеншілігімен шабыттандыратын жарқын үлгі екенін атап өтті.
Гүлсин Ибрагимова қартайғанына қарамастан белсенді өмірлік ұстанымын сақтайды және әріптестерімен, бұрынғы оқушыларымен және қазіргі педагогикалық қоғамдастықпен байланыста болады. Ол мектеп тек оқу орны ғана емес, сонымен бірге бүкіл жергілікті қоғамдастық үшін өмір орталығы болған кездер туралы естеліктерімен мақтанышпен бөліседі. Ардагер балалардың алыс ауылдардан, көбінесе жаяу оқуға келгенін ризашылықпен еске алады. Қиындықтарға қарамастан, олар керемет нәтижелер көрсетті және өз елінің лайықты азаматтары болды.
Мұғалімнің жұмысы, Ибрагимованың айтуынша, әрқашан тек мамандық емес, нағыз миссия болған. Оның жұмыс істеген жылдары соғыстан кейінгі кезеңде болды, бұл кезде елді қалпына келтіру әр азаматтан барынша берілгендікті талап етті. Мұғалімдер, басқалар сияқты, қоғамның игілігі үшін жұмыс істеді, көбінесе жеке уақыттарын құрбан етті. Ол түнде сабақтарды қалай дайындау керектігін есіне алады, өйткені ол күндіз оқушылармен жұмыс істеді, олардың көпшілігі мектепке қиын өмірлік тәжірибемен келді — соғыс балалары.
Гүлсин Ибрагимова биологиядан сабақ беріп қана қоймай, оқушыларына табиғат пен қоғам алдындағы жауапкершілік сезімін оятты. Оның сабақтары көбінесе оқу жоспарынан тыс болды: ол балаларымен бірге мектеп ауласын көгалдандырумен, ағаштар мен гүлдер отырғызумен айналысты. Ол көптеген студенттерге мамандық таңдауға көмектесті, оларды өмір жолында қолдады. Оның кейбір тәрбиеленушілері белгілі ғалымдар, дәрігерлер мен тәрбиешілерге айналды, бұл оның болашақ ұрпақтың дамуына қосқан баға жетпес үлесін одан әрі көрсетеді.
Осылайша, Түркістандағы Мұғалімдер күні кезекті мереке ретінде ғана емес, ел болашағын тәрбиелеуге күн сайын өз жаны мен жүрегін салатын педагогтардың еңбегін құрметтеу мен танудың нағыз күні ретінде өтті. Мұғалімдер нағыз маяктар сияқты жас ұрпаққа өздеріне деген сенімділікті арттыруға және дұрыс өмір жолын таңдауға көмектесетін жолды жарықтандыруды жалғастыруда.
Гүлсин Ибрагимова қартайғанына қарамастан белсенді өмірлік ұстанымын сақтайды және әріптестерімен, бұрынғы оқушыларымен және қазіргі педагогикалық қоғамдастықпен байланыста болады. Ол мектеп тек оқу орны ғана емес, сонымен бірге бүкіл жергілікті қоғамдастық үшін өмір орталығы болған кездер туралы естеліктерімен мақтанышпен бөліседі. Ардагер балалардың алыс ауылдардан, көбінесе жаяу оқуға келгенін ризашылықпен еске алады. Қиындықтарға қарамастан, олар керемет нәтижелер көрсетті және өз елінің лайықты азаматтары болды.
Мұғалімнің жұмысы, Ибрагимованың айтуынша, әрқашан тек мамандық емес, нағыз миссия болған. Оның жұмыс істеген жылдары соғыстан кейінгі кезеңде болды, бұл кезде елді қалпына келтіру әр азаматтан барынша берілгендікті талап етті. Мұғалімдер, басқалар сияқты, қоғамның игілігі үшін жұмыс істеді, көбінесе жеке уақыттарын құрбан етті. Ол түнде сабақтарды қалай дайындау керектігін есіне алады, өйткені ол күндіз оқушылармен жұмыс істеді, олардың көпшілігі мектепке қиын өмірлік тәжірибемен келді — соғыс балалары.
Гүлсин Ибрагимова биологиядан сабақ беріп қана қоймай, оқушыларына табиғат пен қоғам алдындағы жауапкершілік сезімін оятты. Оның сабақтары көбінесе оқу жоспарынан тыс болды: ол балаларымен бірге мектеп ауласын көгалдандырумен, ағаштар мен гүлдер отырғызумен айналысты. Ол көптеген студенттерге мамандық таңдауға көмектесті, оларды өмір жолында қолдады. Оның кейбір тәрбиеленушілері белгілі ғалымдар, дәрігерлер мен тәрбиешілерге айналды, бұл оның болашақ ұрпақтың дамуына қосқан баға жетпес үлесін одан әрі көрсетеді.
Осылайша, Түркістандағы Мұғалімдер күні кезекті мереке ретінде ғана емес, ел болашағын тәрбиелеуге күн сайын өз жаны мен жүрегін салатын педагогтардың еңбегін құрметтеу мен танудың нағыз күні ретінде өтті. Мұғалімдер нағыз маяктар сияқты жас ұрпаққа өздеріне деген сенімділікті арттыруға және дұрыс өмір жолын таңдауға көмектесетін жолды жарықтандыруды жалғастыруда.
